tag:blogger.com,1999:blog-3966229769727568742.post2997739424779408939..comments2023-12-09T21:49:03.764+01:00Comments on Un blog on tot hi Pat: Horitzons que s´esvaeixenPat Pérezhttp://www.blogger.com/profile/03542471419997427036noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-3966229769727568742.post-35098097807454559462012-07-18T15:53:07.905+02:002012-07-18T15:53:07.905+02:00Nadie puede cambiar tanto su esencia, quien se tra...Nadie puede cambiar tanto su esencia, quien se transforma de esa manera es que se empeña en que no le conozcan de verdad... Y la mayoría de veces no es agradable descubrirlo.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3966229769727568742.post-45314681748526371532012-07-18T11:09:22.986+02:002012-07-18T11:09:22.986+02:00Agggg.... No sé porqué hablais de pareja y de conv...Agggg.... No sé porqué hablais de pareja y de convivencia... Yo hablo de personas que se esconden y que no se muestran, NUNCA, que no son claras... y esas personas peuden ser tu jefe, tu hermana, tu amigo o tu vecina de toda la vida... Y me parece perfecto que todo el mundo tenga ganas de conocer a su pareja, de descubrirla día a día... me parece perfecto y maravilloso, pero yo no estaba hablando de eso ni muchos menos de príncipes azules... Hablaba de un tipo de personas con las que me he propuesto no perder mi tiempo...Patnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3966229769727568742.post-31078143256166672632012-07-18T10:46:06.739+02:002012-07-18T10:46:06.739+02:00Pues si es complicado tener ganas de compartir, en...Pues si es complicado tener ganas de compartir, entonces siempre estarás caminando hacia un horizonte sin fin. Las personas cambian a lo largo de los años, y si no acompañas a ese cambio, te quedarás atrás. Los príncipes azules son perfectos los primeros meses, luego van cambiando, es algo humano, y esa es la parte más divertida. Acompañar esos cambios, descubrir cosas nuevas, no negarse a evolucionar. Porque lo que piensa y la forma de actuar de un chaval de 25 años, nunca será lo mismo que un tío de 45 años. Si te paras buscando tener siempre a ese chaval de 25 años...Socnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3966229769727568742.post-58151986474971577622012-07-18T10:09:59.726+02:002012-07-18T10:09:59.726+02:00En serio.. no parlem del mateix... No parlo del mi...En serio.. no parlem del mateix... No parlo del misteri de descobrir coses noves, matisos diferents en la teva parella o en un amic o en la teva germana... les persones canviem i es complicat coneixer algú al cent per cent i tenir ganes de compartir, això clar qué és bonic i val la pena!... però jo parlo de persones oscures, que no volen que els coneguis, que s´amaguen, que juguen...PAtnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3966229769727568742.post-76187431937794932482012-07-18T09:54:46.535+02:002012-07-18T09:54:46.535+02:00Jo encara persegueixo al meu noi, i m'encanta ...Jo encara persegueixo al meu noi, i m'encanta descobrir cada día coses noves!!. Espero no arribar a coneixe'l del tot, per que necesito la meva sorpresa diaria! Tractar de coneixer a algú no es algo que hagi de donar mandra, es algo meravellós :)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3966229769727568742.post-26866251745852275312012-07-18T09:51:02.903+02:002012-07-18T09:51:02.903+02:00No sé amb qui parlo... Però les coses van o no van...No sé amb qui parlo... Però les coses van o no van, les coses són o no són... El tipus de persones a qui jo em refereixo són como l´horitzó, mai arribes a elles... I aleshores penso que perseguir-les és una perdúa de temps... però és clar, cadascú pot invertir el seu temps en el que vulgui i si decideix invertir-lo a perseguir una persona que sempre s´allunya, jo no tinc res a dir!Patnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3966229769727568742.post-52390742393519039912012-07-18T09:21:19.453+02:002012-07-18T09:21:19.453+02:00Potser qui no arriba a coneixer a algú en anys de ...Potser qui no arriba a coneixer a algú en anys de convivencia, es que no ha fet prou esforç per coneixer a aquella persona. Per que, qui es capaç d'amagar-se durant anys sota el mateix sostre? Sempre acabes sapiguent qui es, que pensa, que fa, com es.... Que no et doni mandra caminar per coneixer a algú. Es la cosa més meravellosa que hi ha!!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3966229769727568742.post-67108924019598777362012-07-18T08:24:43.041+02:002012-07-18T08:24:43.041+02:00Mummmm..... de tota manera, la idea de sentir-se a...Mummmm..... de tota manera, la idea de sentir-se atreta per algú insegur, per algú que no té un somriure perenne als llavis, tampoc no sé si seria la millor opció. Per tant, quina seria la millo opció?? Conéixer a algú durant uns quants anys abans de decidir si val la pena incorporar-lo a la teva vida? bé com a amic, com a company o com a parella.... Potser és tan fàcil, com que mai no acabem de conéixer del tot a les persones, ves a saber si nosaltres mateixos ens deixem conéixer...Anonymousnoreply@blogger.com